Fien
Que linda, linda es Nicaragua… Dit komt volledig overeen met mijn indruk van dit prachtige land. De dagen die we doorbrachten met onze familie waren zalig. Gaandeweg het verblijf in hun huis, werd de band steeds hechter. Onze mama kookte voor ons, soms lekker en soms iets typisch Nicaraguaans. Ze maakte zelfs 3 keer frietjes. Af en toe waren er ook reusachtige kakkerlakken te spotten. Ook wasten ze onze kleren en zorgden ervoor dat we niks tekortkwamen. Ze zijn als een tweede familie. Een van de vele hoogtepunten van deze reis was allemaal samen boven aan een waterval zitten, Nica’s en Belgen door elkaar. Eraf springen hoorde daar dan ook bij / grenzen verleggen. Natuurlijk komt aan alle mooie liedjes een einde, ook aan deze fantastische week. En daar kwam dan het afscheid van onze lieve familie en Nicaraguaanse vrienden. Bij dit afscheid vloeiden vele traantjes, dat kan ook niet anders als je vertrekt uit zo een mooie stad met formidabele mensen. Zo goede vrienden op amper een week tijd, die ik graag nog vaak zal bezoeken in de toekomst. Me gusta Nueva Guinea❤
Kobe
Ons verblijf in Nueva Guinea is helaas afgelopen. We voelden ons direct al welkom door de gastvrije Nicaraguanen. We spraken de taal misschien niet zo goed en begrepen hun niet altijd maar ze deden toch altijd hun best om het ons te laten begrijpen. Mijn favoriete moment blijft de rivier. Om samen aan de waterval te chillen met oude en nieuwe vrienden.
Carsten
Holaaa! Wat mij het meest is bijgebleven uit Nueva Guinea is niet een bepaalde uitstap of een bepaald moment, maar de mensen. De mensen uit het gastgezin en de jongeren van AJIP. Daar had ik eerst wat schrik voor door het taalverschil, maar de Nica’s zijn zo lief en zorgzaam dat alles los loopt. Wanneer ik later terug ga denken aan mijn avontuur in Nueva Guinea, zullen het de vriendschappen zijn die ik me eerst herinner. Ik ben er van overtuigd dat ik terug zal gaan naar Nueva Guinea en dat ik onthaald zal worden door deze geweldige personen. Ik ben er trots op om hen mijn vrienden te kunnen noemen.
Bram
Wat mij het meest verraste is hoe open en vriendelijk de mensen van m’n gastgezin en de mensen in het algemeen zijn. Hoe weinig mijn familie ook had, probeerden ze toch om zo goed mogelijk voor mij te zorgen en mij alles te geven wat ik nodig had. Dit maakte het afscheid dan ook eens zo moeilijk. Dit afscheid is zeker en vast geen vaarwel, maar een tot ziens. 😊
Stan
Ik wist totaal niet wat ik ervan moest verwachten, maar het heeft me aangenaam verrast. Toen Kobe en ik voor het eerst kennismaakten met ons gastgezin waren we beiden van:” oei, oei, oei dees gaan 10 lange dagen worden.” Maar dit was allesbehalve het geval, de dagen vlogen veel te rap voorbij. We zijn pas 2 dagen weg uit Nueva Guinea en ik mis het nu al. Ik ga zeker nog eens terug, dat staat vast!!!
Marten
Ik was heel erg verrast door de gastvrijheid van ons gastgezin. We werden er direct in opgevangen en als familie beschouwd. Ook al verstonden we elkaar niet door de taalbarrière, toch hadden we leuke gesprekken en werd er veel gelachen. Onze mama zorgde er voor dat we nooit iets te kort kwamen. Ze zijn heel veel voor me gaan betekenen en zijn echt mijn tweede familie geworden. Als ik terug naar Nicaragua ga (wat ik zeker nog ga doen), ga ik zeker terug bij hen langs!
David
Ik vond de eerste namiddag in ons gastgezin een beetje vreemd. we kregen een paar uur om kennis te maken met hun, maar toen verstonden we nog niet zo veel en moesten ze alles een paar keer zeggen. Hier kon je wel zeggen dat de taalbarrière groot was maar naarmate dat de reis vorderde en we langer verbleven in ons gast gezin leerden wij om hun beter te verstaan en leerden zij om alles zo makkelijk mogelijk uit te leggen. de gesprekken die we hadden met ons gast gezin, en dit gebeurde veel op het einde, waren redelijk diepgaand en het afscheid van ons gastgezin was geen vaarwel want familie laat je niet in de steek.
Mika
We zijn nu in Leon na een busrit van 5 uur! Zee, strand, mooi hotel, bar… Laat het maar beginnen! Maar gisteren afscheid nemen was echt wel moeilijk. Zeker als je dan zo een knuffel krijgt van je mama die zegt: “Mijn mooie zoon”. Nochtans heb ik het heel lang volgehouden om niet te huilen. Tot de laatste knuffel er aan kwam en ik door had dat dit het dan was. Toen begon het janken, veeeeeeeel janken… Maar deze reis is één van de beste dingen die ik ooit heb kunnen doen! Vrienden voor het leven is nu een feit. Elkaar kunnen steunen in heel zware tijden en lachen om het minste geluk. Het was soms heel zwaar, maar dat zijn dan de momenten die het meeste betekenen, die deze reis uitzonderlijk maken. En ik heb gewoon op 10 dagen een nieuwe familie gekregen, die voor Catherine en mij gezorgd hebben alsof we hun eigen vlees en bloed waren. Ik kan niet in woorden beschrijven welk gevoel deze reis mij heeft gegeven. Maar ik weet zeker dat het geen one-time-ding zal zijn! Maar ondanks dat allemaal ga ik wel heel blij zijn om terug thuis te zijn. En iedereen in geuren en kleuren alles te kunnen vertellen. Van kakkerlakken tot zweten en van huilen tot feesten! Me gusta mucho! Si, si, si …
Iben
Holaaa! Het is echt tof hier in Leon op het moment. Maar daar gaat het nu even niet over. Het gaat nu over de fantastische tien dagen die we doorgebracht hebben in Nueva Guinea. Van de rondleiding tot de rio (rivier) was alles hier top. Verbazingwekkend lieve mensen, mooie natuur en cultuur… Het hoogtepunt voor mij was toch wel de rio. Het van de waterval springen en zwemmen in het verfrissende water. Alleen wat jammer van de gevolgen (ziekte) maar dat werd toch echt wel goedgemaakt door die tien dagen in Nueva Guinea. Hasta luego heb ik gezegd, adios was niet van toepassing. Want ooit ga ik nog eens terug, daar ben ik zeker van.
Basile
Nicaragua, nicaraguita yo te quiero mucho màs, ja Nicaragua ik heb je lief. Geweldige mensen, geweldige sfeer, geweldig eten (wat wil je met altijd rijst en bonen) en nog zo veel meer… Nueva Guinea is een stad van vele contrasten. Douches en toiletten in elk huis zijn niet de norm en aan een gezellig interieur wordt niet al te veel aandacht besteed, maar iedereen heeft een smartphone en 2 televisies. Desalniettemin zijn de mensen stuk voor stuk veruit de allerliefste en zorgzaamste personen die ik ken. De plaatsen die we bezochten in de stad waren een voorbeeld van dat laatste. Overal waar we kwamen werden we ontvangen als koningen en koninginnen en waren we de celebraties uit het verre België. Voor mij was dit gevoel het sterkst in een katholiek schooltje waar we op ons gemak 10 minuutjes van de les mochten onderbreken en wat spelletjes konden spelen met de kinderen. Bij het gedag zeggen tegen de kleintjes kreeg ik van alle kinderen nog een afscheidsknuffel. Ik voelde me als een man die ik weet niet wat gedaan had en daarom het respect van 25 scholiertjes verdiende. Zo verliep het hele gebeuren wel in Nueva Guinea, we waren de mensen uit een ver land en de Nicaraguanen lieten met trots alles zien van hun fantastische stad en land.
Stefaan
NICARAGUA, Nueva Guinea !!!!!
Host haalt me af omgeven door zijn vrouw en dochter, heel aimabele mensen.
Mijn valies met een eindje touw vastgebonden op hun aftands motootje, en de man vertrekt met mijn bagage . Samen met zijn vrouw en dochter komen we na een korte wandeling aan hun bescheiden woning.
De helft van de woning gevloerd, de rest aangestampte aarde, het metalen golfplaten dakje op tal van plaatsen hersteld met fietsplakkertjes om de gaten te dichten. En toch halen ze eind van de maaltijd een veelkleurige pot ijscrème uit hun vriezer om samen van te genieten.
Van niets maken deze mensen iets en dit gezinnetje vormt een gelukkig geheel in een mooie omgeving, met de heel weinige middelen die ze hebben.
Mooi, pretentieloos geven, dienstbaar zijn voor elkaar, onvoorwaardelijk liefde geven …..
Dit is puur …. , uit het hart …….. , een stralende glimlach voor elkaar…… , dit zijn de echte diamanten van het leven, BLIJ DAT IK DEZE EENVOUD KAN MEEMAKEN !!!
Richard
Voor de tweede maal in Nicaragua en voor de tweede maal verrast door de vriendelijke mensen, de vrijgevigheid en de prachtige ontvangst! Mijn gastgezin Elba en Gerd zijn heel fijne mensen en ik heb zeer groot respect voor hetgeen Elba en Gerd verwezenlijkt hebben zowel op educatief gebied en de hulp/opleiding die gegeven wordt aan de Campesino’s en hun kinderen! Heerlijk om zulke mensen/ vrienden voor het leven te mogen leren kennen ! In het kort: een onvergetelijke, heerlijke ervaring !
Dank aan het Nicacomité dat ik dit mocht opnieuw ervaren !
Lara
Nueva Guinea. Nieuw Guinea. Een mix tussen het oude en het nieuwe. Wat bij mij zeker zal blijven hangen is die ‘clash’ tussen de primitieve woningen -waar een gewoon toilet en douche eerder uitzondering zijn- en de (soms enorme) plasma-schermen, tablets en smartphones. Daarnaast heb ik het geluk gehad om in een enorm warm en liefdevol gastgezin terecht te komen. Een gezin dat me vaak aan het mijne deed terugdenken, een gezin waar een plotse, traditionele dans of een moment van lachen-gieren-brullen meermaals per dag aan de orde waren. Sfeer en gezelligheid, een dikke 10. Het eten, zal ik niet beoordelen maar viel al bij al beter mee dan verwacht 😉 ! Blij dat ik mocht deelnemen aan deze inleefreis en dat ik nu nog meer besef hoe goed ik het thuis heb.
Peggy
Wat een ervaring. Het is indrukwekkend en overrompelend. De gastvrijheid en openheid van de Nicaraguanen is ongelooflijk groot. Ze nemen je op in je gezin, ze betrekken je met alles uit hun leven en hebben een ongelooflijke zin voor humor. Mijn gastgezin was ongelooflijk warm en hartelijk en hebben mij veel geleerd op zo een korte tijd. Mijn dankbaarheid voor deze ervaring is onmeetbaar. Krijg je ook zo een kans; DOEN!!!!
Martine
Zonder twijfel me kandidaat gesteld voor de reis, met veel enthousiasme Spaans geleerd, met een toffe ploeg naar Nueva Guinea getrokken. Whow, het is de moeite waard! Veel warmte ontvangen. Een unieke ervaring. We hebben zelden een taxi genomen, 2 à 3 keer per dag te voet naar school, berg op en af, over holle wegen zelfs een keer door de gutsende regen. Ik kom terug.
Noemi
Ik heb in de loop der jaren al enkele vrijwilligersreizen mogen meemaken in ontwikkelinglanden. De cultuurshock (qua accommodatie en leefomstandigheden) was voor mij dan ook niet zo groot omdat ik wel al wat gezien en ervaren heb. Het was voor mij wel de eerste keer om in een gastgezin te verblijven. Tien dagen lang de normen en waarden leren kennen van het fantastische 5-koppige gezin, hun eetgewoontes (standaardbestek = een lepel), hun likes en dislikes, de Toña’s en cocktails, … De moeite dat deze familie gedaan heeft voor ons, de liefde die ze ons gegeven hebben, grijpt me telkens opnieuw bij de keel als ik eraan terugdenk. Daarnaast is het ook ongelooflijk mooi om te zien hoe de jongeren dit proces stap voor stap meemaken. De ups en downs, de lach- én huilbuien, de spanning, de stress, het geluk, de nieuwe vriendschappen, … Ik ben blij om te zien dat de jongeren zich realiseren hoe goed ze het thuis hebben en zich beter bewust zijn van het leven op andere plaatsen in de wereld. Het was een onvergetelijke ervaring, die ik iedereen zou aanraden en waar ik zeker opnieuw voor zou tekenen.